وقتی بعد از هجوم متفقین به تهران و تبعید رضاشاه، دکتر صدیق بار دیگر به عنوان وزیر فرهنگ برگزیده شد، او فرصت لازم را برای انتقام از مین‌باشیان پیدا کرد. حال در فراق رضاشاه (باجناق مین‌باشیان) او، هم ریاست هنرستان موسیقی را از مین‌باشیان گرفت و هم کلنل وزیری (به عنوان سردمدار نگرش مقابل مین‌باشیان) را جایگزین او کرد.
با بازگشت وزیری بر ریاست هنرستان بار دیگر اساس آموزش به سمت آموزه‌‌های موسیقی ایرانی بازگردانده شد که مبنا قرار گرفتن آموزش ردیف‌های سنتی موسیقی کلاسیک ایرانی و آموزش الزامی تار به جای پیانو، از مهم‌ترین این تغییرات بود.
همچنان که حکم اخراج ده استاد استخدام شده از اروپای شرقی نیز صادر شد.  اتفاقاتی که به دو دستگی میان هنرجویان هنرستان و اعتصاب دانشجویان متمایل به دیدگاه مین‌باشیان انجامید.

پیشنهاد مطالعه‌: کتاب «به رهبری مرتضی حنانه»
نوشته‌ی تورج زاهدی (پیوست: «بررسی زندگی، آثار و نقش مرتضی حنانه» نوشته‌ی علی‌رضا میرعلی‌نقی)، ناشر: فیلم، ۱۳۶۹